"Γράφω και σβήνω" Διαβάζουμε Λογοτεχνία Α2 ΠΠΛ Ρεθύμνου : 2013

21 Μαρτίου 2013, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Τι είναι η Ποίηση;

Άλλωστε, τι

θαρρείς πως στο βάθος είναι η ποίηση; Είναι η γύρη

των πραγμάτων του σύμπαντος. Η γύρη σε πράξεις,

η γύρη σε οδύνη, σε φως, σε χαρά, σε αλλαγές,

σε πορεία, σε κίνηση.

Η ζωή κ` η ψυχή

σ` ένα αιώνιο καθρέφτισμα μέσα στο χρόνο.

Τι νομίζεις, λοιπόν. κατά βάθος η ποίηση

είναι μια ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη

όλο τον κόσμο.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Η ποίηση είναι το άλλο πρόσωπο της υπερηφάνειας.

Οδυσσέας Ελύτης

2013 Έτος Κ.Π.Καβάφη

Όσο Mπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,

ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

2013 70 χρόνια από το θάνατο του Κωστή Παλαμά

"....Ασάλευτη δεν είναι καμιά ζωή

Λογής ταξίδια μ’ έχουν τρικυμίσει

μ’ είδαν τόποι, μου ανοίξανε ναοί

και τέχνες με περπάτησαν και η φύση...."

Κωστής Παλαμάς

Αφετηρία

Η έννοια της πατρίδας λειτούργησε ως σημείο αναφοράς και αναδείξαμε ότι η πορεία της ταυτίζεται με την προσωπική πορεία του πολίτη και την πορεία της κοινότητας καθημερινά. Το ερώτημα «Τι είναι η πατρίδα μας;», που τέθηκε στην αρχή του σεναρίου, έγινε κατανοητό ότι αναφέρεται σε ένα γενικότερο στοχασμό του πολίτη και ιδιαίτερα των νέων. Όχι ως στείρα πατριδολατρία αλλά ως κριτικός στοχασμός καθώς η πορεία της πατρίδας ταυτίστηκε με την πορεία του ελληνικού λαού, θετική ή αρνητική. Τι ήταν και τι είναι η πατρίδα; Ποιες οι αξίες και τα ιδανικά της; Ποιος ο στόχος της; Πώς πορεύτηκε σε μια μακραίωνη, δύσκολη, ιστορική πορεία;

Ως λογοτεχνικός τόπος η πατρίδα αναφέρεται σε όλες τις εποχές καθώς συναρτάται με την Ιστορία. Με το σενάριο μας προσπαθήσαμε να ανιχνεύσουμε την εικόνα της πατρίδας σε ποιητές, που κατέθεσαν το όραμα και τους στοχασμούς τους για αυτήν σε ένα πλαίσιο όχι μόνο ιστορικό αλλά και πολιτισμικό, θέλοντας να υπογραμμίσουμε την πολυσημία της και την ανάγκη της συνεχούς προσαρμογής της, θεωρώντας ότι ενώνει τον έφηβο με το χθες και το αύριο, με τη συλλογική προσπάθεια.