Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Η αυτοαναφορικότητα σε παραδοσιακά και μοντέρνα ποιήματα

Η αυτοαναφορικότητα σε παραδοσιακά και μοντέρνα ποιήματα 

β΄φάση Δ΄ομάδα

Κ. Καρυωτάκης : Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων

Τ. Πατρίκιος : Στίχοι, 2

1η δραστηριότητα

Στο ποίημα του Καρυωτάκη Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων, υπάρχει ομοιοκαταληξία  που ενώνει τον πρώτο στίχο με τον τρίτο (μισημένοι-απομένει ,πικροί-αργυρή)  και εντοπίζεται και  το ιαμβικό μέτρο (μία τονισμένη-μία άτονη συλλαβή). Ακόμα, υπάρχουνε 3 στροφές αποτελούμενες από 8 στίχους.Αυτό ωστόσο ανατρέπεται στην τελευταία, που αποτελείται από 4 και επαναλαμβάνεται στο τέλος κάθε στροφής σαν επωδός (refrain).

Ο ποιητής χρησιμοποιεί συμβολισμούς όπως την φράση «άδοξοι ποιητές» που απευθύνονται σε ποιητές πολύ δημοφιλείς που όμως αναδείχθηκαν μετά τον θάνατο τους. (Β. Ουγκό, Βερλέν).

Στο ποίημα του ο Καρυωτάκης προσπαθεί να κάνει μια σύγκριση ανάμεσα στους ένδοξους και τους άδοξους ποιητές. Ο ποιητής θέλει να απομακρύνει την αδικία και γράφει ένα ποίημα για όλους τους ποιητές που ξεχάστηκαν.
2η δραστηριότητα

Πιο κοντά στην παραδοσιακή ποίηση είναι το ποίημα του Κ. Καρυωτάκη αφού έχει ομοιοκαταληξία, στροφές ρυθμό και μέτρο σε αντίθεση με αυτό του Τίτου Πατρικίου που μοιάζει περισσότερο με πεζό.
 3η δραστηριότητα

Για το ρόλο της ποίησης όσον αφορά τον Τίτο Πατρίκιο  σας παραθέτουμε την απάντηση του σε ερώτημα που του τέθηκε στη διάρκεια μιας συνέντευξής του:

«Ποιος είναι ο ρόλος της ποίησης σήμερα;
Ο Τίτος Πατρίκιος απαντά: "Η ποίηση μπορεί να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Την αποκατάσταση της ανθρώπινης επικοινωνίας, της ανθρώπινης συνεπαφής, της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Να φύγουμε από τη μοναξιά στην οποία μας είχε ρίξει η περίοδος της ευμάρειας και μέσω της ποίησης να αναγνωρίσει ξανά ο καθένας το διπλανό του και τον εαυτό του».
Ο Καρυωτάκης με την ποίησή του δεν αναφέρεται στα μεγάλα ιδανικά. Αντίθετα υπογραμμίζει και σημειώνει το  ασήμαντο. Η χαμηλόφωνη ποίηση του είναι αυτοσαρκαστική και ταυτόχρονα μια ποιητική φωνή διαμαρτυρίας. Η μελαγχολία του σε μεγάλο βαθμό κυριεύει τους ποιητικούς του χαρακτήρες που στο τέλος της μπαλάντας σημειώνουν « Ποιος άδοξος ποιητής» θέλω να πούνε/ «την έγραψε μιας έτσι πενιχρή/ μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι;»
Η ομάδα


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου